Gece, sen ve ben

… Sonra yağmur başlayacak gece, sen ve ben ayrı yerlerde gözlerimizi kapayıp birbirimizin rüyalarına girmeyi ümit ederken. O kadar masumsun ki, seni uyandırmaya yetecek yağmurun sesi. Ben ise ancak yağmur dindikten sonra açacağım penceremi. Dışarısı soğuk olacak biraz, bulutlar kapkara ve her yer betonken umudum gibi nerden geldiğini anlayamadığım toprak kokusu dolacak içime… O kadar sessiz olacak ki burası, düşünecek hiçbir şey olmayacak aklımda… Senden başka! Tek bir soru sonra, tek bir soru. Acaba düşünüyor musundur sen de beni? Eğer düşünmüyorsan mutsuz bucaksız kalacak içimdeki sensiz boşluk, avutacağım gözlerimi kapatıp, badem gözlerinle kendimi. Anlamalısın beni.

20.04.2007