11 Temmuz 2007 Çarşamba

Bazı şeyleri sadece hayallerde yaşatmak çok daha çekici geliyor bazen.. Özellikle de gerçeğini yaşamak yorucu, yıpratıcı geldiği -ve hatta hayalkırıklığı yarattığı için. Hani romandan uyarlama bir filmin önce kitabını okuyup sinemaya ondan sonra gidenlerin hayalkırıklığı gibi. Romanda her şey bizim hayalgücümüz kadar geniş.. Kahramanları, olayları.. Ama filmi öyle değil ki. Daraltır her zaman romanda kurduğumuz o dünyayı.

Hiç yorum yok: