Dün gece fizik çalışırken artık iyice umutsuzluğa düştüm, ben kitaba bakıyorum, kitap bana bakıyor ama nedense hiç birşey kafama girmiyor. Olmayacak bu dedim ve sınava girmemeye karar verdim. Eee nası olacak, bunun raporu var şusu var falan derken, acile gidip rapor almayı deneyeyim dedim...
Metod uyunculuğuma her zaman güvenmişimdir. "Çok hastayım, ölüyorum" tavırlarıyla gittim acile. Başka zaman yokmuş gibi tam o anda suyu patlamış hamile bir kadın getirdiler... Acil serviste ilgilenecek personel yok kadınla ve 7 aylık ikizleriyle. Ateşimi ölçtü doktorlardan biri; 36 çıktı! Bir de cerrahi müdahale ye gönderdiler beni.
Gözlerim yanıyor, ellerim titriyor, başım ağrıyor halsizim diye şikayetlerimi saydım; arada da "yarın sınavım var çok çalıştım lütfen bir günlük istirahat yazın da çalışmalarım boşa gitmesin" dedim. Saftrik kızın söylediği şey: Cumartesi sınavlar sadece ODTÜ de olmuyor mu?
Olmuyor gerizekalı, Bilkent'te de oluyor. Bende herhangi bir bulguya rastlanmayınca ağrı kesici iğne yaptılar bir de.. Kız bir de ordaki başka bir doktora danışayım dedi. Allahım o herifin tipi de tam bir gıcık-inek-emekçi tipi.
Alaycı tavırlarla geldi, "bir düz yürü" dedi. Alkol muhayenesi mi yapıyorsun be gerizekalı! Sonra da sana rapor veremem, "müsbet bişeyler bulamadım, yarına geçer hastalığın" dedi. O an, onun elindeki TUS kitabını alıp gerisini psikopat-yaratıcılığıma bırakıp onda müsbet bişeyler bırakmak istedim. Herifin tipi tam bir "Er veya grey's anatomy izleyip gaza gelmiş pratisyen" tipi, uzun saç da yapmış adamım; bi de bıyık bırak hastaların boğazına kaçsın
Sabah da son şansımı deneyip hocayla konuşmak istedim; ama sınava da girmek istiyorum artık; ne olursa olsun... Konuştuk, "rapor konusunda zorluk çıkarmam ama elin ayağın tutuyorsa gir bence; make-up tavsiye etmiyoruz biz genelde" dedi. Eh dedim; inceldiği yerden kopsun, girelim dedik; ama iğneyi de yediğimizle kaldık...
bu da bir anımdır
6 yıl önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder