Eve yeni geldim. Biraz ders çalışayım dedim başım ağrıdı, bıraktım. Aslında gelirken serviste kafamı şişiren mühendis muhabbetlerinden sonra aklıma öyle bir şey geldi ki bu adam bir daha otobüslere binmesin dedirtir sizlere..

Başım aslında serviste ağrımıyordu. Yanımda oturan ve her hallerinden meslektaşlarım oldukları belli olan öğrencilerin muhabbeti bezdirdi beni. Ders-sınav-hoca muhabbetlerini dinlerken hayatın sanki biz vakit geçirelim diye planlanmış bir oyun olduğunu hissettim birden.. Okul-dersler-meslek-iş-evlenme-çocuk çoluğa karışma-sonra onların sorumluluğu derken belli bir vakit geçirme programı gibi geldi bana. Ve sanki toplumun ve ailenin öyle bir baskısı var ki üzerimizde, bunların biri veya birkaçını reddettiğimizde normal bir hayatımız olamayacakmış gibi.. Böyle bir dayatma gibi geldi hekesin yaşadığı.. ne bileyim öyle işte..

Yani, herkes aynı. Okul muhabbetleri, dersane muhabbetleri, kız/erkek muhabbetleri ve dedikoduları, iş muhabbetleri, aile meseleleri, çoluk çocuk sorumlulukları ve muhabbetleri..

Böyle bir ortamda mı yaşamak zorundayım yani? Anlayamıyorum ve reddediyorum ya!

Bir de facebookta bir gün ansızın "Doğuştan Sarhoşlar" diye bir grup kurmuştum. İçmeden sarhoş sarhoş, melül melül bakıp hayatı umursamamak hoştur. Kaçan kovalanır çünkü, hayatı umursamadığında o peişinden koşuverir. Şımartır seni. Öyle bir şey.

Bir de arkadaşımın kurduğu grup var. "Geceyi sevenler". Seviyorum o grubu. Seviyorum geceleri çünkü. Karanlığı daha doğrusu.. Küçükken çok korkardım karanlıktan ben,sanki aydınlıktaki hemen hayatımızdaki canavarlardan daha da korkunçları çıkacakmış gibi korkardım. Salaklık işte.

Geceleri seviyorum. Daha özgür hissettiğim için olabilir. Geceleri insanlar daha rahat. Ben de öyleyim. Hoşuma gidiyor gece, çok seviyorum. Geceleri yazıyorum mesela, herkes uyurken benim zihnim çalışıyor, daha bir yaratıcıyım. Yarın güne bomba gibi başlayacağım diyorum, nasıl bir kendine güven veriyor.. Ha, bir de çığlığın rengi olsa beyaz olurdu..

Neyse zihnim 3-4 parçaya ayrıldı şimdi, sonra gelip uğrayım bir ara bloguma..