Genç bloggerlar rahatsız

Açtığımdan bu yana Türkiye’nin dışında Arjantin’den Kanada’ya; İsrail’den Suudi Arabistan ve Amerika’ya kadar her milletten insanın birkaç kere ziyaret ettiğini görüp sevindiğim blog uma dikkat ediyorum da fesatlar dadanmış arkadaşlar :P …

Stanford Shaw’ın tercümanı olduğum günü yazdım adam haftasına çıkmadan vefat etti, yeni aldığım cebimi tanıtayım dedim, telefonumu cin çarptı (yok bea worm muş). Yani bazıları neresiyle okuyorsa yazıları artık, korkmaya başladım, açık söyleyeyim. Bunlar saçımdan bi tel bulsalar kara büyü bile yaparlar be, onlarda bu potansiyeli görüyorum ben…

Açıkçası söz konusu bilgisayar, cep telefonu gibi cihazların güvenliği zartu zurtu olunca benden paranoyağı yoktur ama bu cep hikayesi çok acı bi tesadüf (en azından ben öyle umuyorum) Blueooth mesajında bir arkadaşın ismi olması ve benim bu yüzden gardımı düşürüp mesajı açmamla sonuçlanan trajedi. Gittik servise çözüme kavuşmadı, hatta hayatında bir bilgisayara reset atmamış (gerektirecek bir çökme asla yaşamadım) olan ben, cep telefonuna nasıl hard reset atılırmış onu öğrendim; ama olmadı, hatta aspirin bile verdik gene kurtaramadık telefonu. Çürüğe çıkmış telefonun başında intikam yeminleri ettik ama neyse ki kazanmanın yolu bazen kaybetmekten geçermiş bu olay da ona vesile oldu. Şimdi tatili bekliyorum kafamı dinleyecem artık…

Nazar sahipleri, sözüm size:

Sataram blogu haaa!