Şiirim geldi yine

Yazarımız, yıllık izninin bir bölümünü kullandığından(yersen) arşivinden daha önce yazdığı o anda çok beğendiği hatta abuk bir şekilde senaryolaştırıp filmini çekmeyi bile düşündüğü bir şiirini(senaryo-oyun, ne bileyim hepsinin kokteyli olmuştu) sizlerle paylaşmak istemektedir. Napayım kardeşim seviyoruz işte şiir yazmayı...





Erkek: (içinden…)

Karşıma çıkan en büyük şanssın
Kararsız kaldım, belki sonum belki başlangıcımsın
Ama belki gerçek belki de yalansın
Bakışlarını hissetmeme kalbim lütfen biraz daha dayansın


**************************************************

Erkek:

Günahsa seni sevmek
O günah bu gece dudaklarımda kaldı.
Kımıldayamamaksa seni sevmek
Bütün vücudumu bu felç sardı.

Kız:

Konuşma böyle; şimdi sakince yat, uyu
Mühürleniyor gözlerim gözlerine usul usul; ama korkulu
Ayrılıyoruz bu gecelik; ama lütfen rüyanda da gör beni
Beni bu gece uyutmayacak aşkın, yakışıklı serseri.

Erkek:

Sökemezler artık içimdeki sevgini
Çok mu titremeliyim üstüne tüketmemek için ilgini?
Keşke yüzlerce kere yaşasam o masum, sevimli halini
İnan bana, lütfen inan; çünkü… Seviyorum seni

Kız:

Neden kuşkuya kapıldın böyle apansız?
Kendinden çok inanmalısın, seni bu sevgilin hep bekliyor
Seninle baş başa kalınca savunmasız kalan yüreği tekliyor
Düşünecek hiçbir şey kalmasa bile, hep seni düşlüyor.

Erkek:

Neden büyütüyorum seni bu kadar gözümde
Cesaret, biraz cesaret; kötülük yok inan sana aşkımın özünde
Ama korkuyorum, ya aşkımız kan kaybederse herkesin gözü önünde
Ya bir gün biterse sevgimiz bu alevin közünde

Kız:

Korkmana gerek yok
Çünkü sevgimizin ömrü çok
Hadi ayrılalım artık, gece bastırdı iyice
Anlıyorum seni, zaman duruyor gibi sanki sevince


Ayrılacakları anda:

Kız: Sarıl bana lütfen, en kıymetli giysidir çünkü sevgilinin kolları onu sarınca

Sarılırlar ve ayrılırlar…


Erkek: (Kızdan ayrılır, geceye doğru yürürken)

Neden bu kadar kısa sürüyor sanki iki gece arası?
Günler ne kısa; ama aylar inadına ne uzun
Unutamıyorum, keşke bu gece de rüyama girse gözlerinin karası
Bu fotoğrafla avunayım, çaresizim; nasıl harikaydı bu pozun.




Erkek: Gece yarısı yatağından uyanır…

Olmuyor, onu görmedikçe uyku da tutmuyor
Bu anların kıymeti ne yazık ki onsuz yaşanmıyor
Hiçbir şey beni, onu görememekten fazla sarsmıyor
Onsuz geçen gecelerde rüyalarım bile uslanmıyor.

Kız: Gece yarısı –belki de aynı anda- yatağından uyanır

Bu saatte, onu düşlememdir beni uyandıran
Onun gözlerinin karasıdır uykumu kandıran
Sabır, sabır; ama bir türlü daha sabah olmadı
Onu görmek için benim de fazla sabrım kalmadı

Erkek:

Onsuzluk yine tak etti canıma,
Bir an önce gitmeliyim yanına

Kızı arar…

Uyandırdıysam affet beni
Uykumdan uyandım, çünkü göremedim bir saat daha seni
Vaktin var mı beni biraz daha sevmeye
İstekli misin tam da gün ışırken her zamanki yere gelmeye?

Kız:

Uyumuyordum, uyuyamıyordum zaten ben de sensizlikten
Çıldıracak gibiydim sensiz yaşadığım sessizlikten
İyi ki aradın…
Tabii gelirim, sorduğun kabahat
Seninle o yere gelmek en büyük sadakat.

Erkek beklemektedir, Kız sonunda gelir…

Kız:

Çok bekletmedim seni bu soğukta umarım
Ama inan hiç şaşırtmadı beni bu ani kararın
Seni rüyamda yine gördüm, kararımın sebebidir bu sanrım
Sensiz uzun saatleri yaşatmasın artık bana Tanrım

Erkek:

Sensiz yaşamayacaksam hatadır bu hayat
Sensiz zihnimin her köşesi pek yavan, pek bayat
Günü yine beraber karşıladık; ne güzel
Aslında seninle başladığım her gün çok özel

Kız konuşmaya çalışır…

Erkek:

Sus konuşma… İzin ver biraz daha bakayım sana
Çok tehlikeli gözlerin, onlarla öldürebilirsin beni, inan buna
İzin ver bundan sonra son sözleri ben söyleyeyim
Artık sana izin yok, bundan böyle ben yaşayacağım sendeki acıları
Ama söz ver; bundan böyle sadece birlikte yaşayacağız mutlulukları

Kız:

Lütfen, lütfen artık beni gözünde bu kadar büyütme
Bak yine yaptın, yine derin baktın; bunu hep yapıp kalbimi öğütme
Biliyorum, anlıyorum, şaşırmıyorum; ben de çok istiyorum
Kelimelere aslında artık gerek yok; inan seni çok seviyorum

Erkek:

Okuduğum meleklerin sanki vücut bulmuş halisin
Biliyorum, ilk karşılaştığımızda da sordum, sen bir melek misin?
Seni kaybetmeyeceğim hiç değil mi, hep unuttursan da sonuçta sen de bir fanisin
Beni bir korkumdan kurtar; sana yetemesem de beni yine sever misin?

Kız:

Neden bu korku?
Nereden çıktı bu kuşku?
Soruları unut artık
Kuşkularını da göm
Beni düşün sadece; çünkü bu sana en kötü anlarında gerekebilir
Zaten ikimizin aşkının olduğu yerde daha önemli ne olabilir?

Madem sordun
Merak ettin
Telaş ettin

Bu sefer son sözü ben söyleyeceğim
Sen ölmeden ben de ölmeyeceğim.